प. पू. सद्गुरु चैतन श्री देवेंद्रनाथांचे प. पू. माता-पिता श्री देवेंद्रनाथांचे वडिल श्री. सखाराम पांडुरंग सुळे हे रेंज फॉरेस्ट ऑफिसर होते व मातोश्री सौ. सीतामाई गृहिणी होत्या. रायगडाच्या पायथ्याशी वसलेल्या पाचाड गावाजवळील सांदोशी, ता. महाड, जि. रायगड येथील देशमुख घराण्यातील होता. मातोश्री पिताश्री हे दोघे अतिशय सात्विक वृत्तीचे ! देवधर्म करुन सदा कार्यरत असत. आई घरात शंकराची, देवीची, विष्णू उपासना व व्रतवैकल्ये करीत असे. तसेच वडिलांकडेही काही मंत्रशक्ती होती. ते रोज झोपण्यापूर्वी मंत्र म्हणत असत. ज्यांनी आपल्या पुण्याईने अशा दैवी पुत्रास जन्म दिला, अशा प.पू. चैतन्य श्री देवेंद्रनाथांच्या माता-पितांस कोटी-कोटी प्रणाम…! प. पू. श्री देवेंद्रनाथांची कौटुंबिक पार्श्वभूमी प.पू. श्री देवेंद्रनाथांचे कुटुंब धार्मिक वृत्तीबरोबर उच्च शिक्षितही आहे. प. पू. सद्गुरु श्री देवेद्रनाथांचे संपूर्ण नाव श्री. विजयकुमार सखाराम सुळे. त्यांचे वडिल श्री. सखाराम पांडुरंग सुळे हे रेंज फॉरेस्ट ऑफिसर होते. त्यांच्या मातोश्री सौ. सीताबाई सखाराम सुळे धार्मिक वृत्तीच्या होत्या. प.पू. देवेंद्रनाथ हे तीन भाऊ व दोन बहिणी, थोरले बंधू चंद्रकांतदादा मधले विजयकुमार म्हणजेच देवेंद्रनाथ तर धाकटे बंधू रमेशदादा, मोठ्या भगिनी इंदुताई व सर्वात धाकटी बहिण कुमुद (बेबी). प.पू. देवेंद्रनाथांचे थोरले बंधु चंद्रकांत दादांच्या च्या पाठीवरील दोन भाऊ वारले. त्यामुळे त्यांची आई नेहमी चिंतेत असायच्या. एके दिवशी प. पू. देवेंद्रनाथांच्या घरी एक साधु पुरुष आले. श्री देवेंद्रनाथांच्या मातोश्रींनी त्यांना भिक्षा दिली त्या साधुंनी मूठभर अंगारा देवेंद्रनाथांच्या आईस दिला व सांगितले, “माई, तुला पुन्हा मुलगा होईल व तो किर्तीवान होईल.” असे बोलून ते साधू निघून गेले. पुढे काही वर्षांनंतर जो मुलगा झाला तेच प. पू. सद्गुरु श्री देवेंद्रनाथ होत. श्री देवेंद्रनाथ ऊर्फ विजयकुमार सखाराम सुळे यांचा विवाह २७ मे १९६९ रोजी कु. भारती (वैशाली) शरदचंद्र आंबेगांवकर B.A. (Hon) यांचेबरोबर पुणे येथे संपन्न झाला. प. पू. श्री देवेंद्रनाथांचे सासरे डॉ. शरदचंद्र दत्तात्रय आंबेगांवकर M.Sc. Ph.D. हे परळच्या हॉफकिन इन्स्टिट्यूटमधे सह संचालक (Assit. Director) होते, तर सासुबाई सौ. उषा शरदचंद्र आंबेगावकर B.A. (Hon) II विक्री कर अधिकारी होत्या. श्री देवेंद्रनाथांना एक कन्या सौ. राजश्रीताई व पुत्र श्री. नीलेशदादा आहेत.

प.पू. श्री देवेंद्रनाथ महाराज नेहमी म्हणायचे, “माझे आत्मचरित्र माझ्या पत्नीच्या त्यागाच्या शाईनेच लिहावे लागेल…” श्री देवेंद्रनाथ महाराजांनी केवळ आपला प्रपंचाचा विचार कधी केला नाही. हजारो घरांमधे ज्ञानाची व श्रद्धेची ज्योत प्रज्वलित केली. दुःखीकष्टी लोकांच्या जीवनातील अंधःकार दूर केला. आपले जीवन अध्यात्मिक कार्यात वाहून घेतले, तेव्हा त्यांनी कुटुंबाची जबाबदारी माईंवर सोपविली होती. त्यांनी ती जबाबदारी अत्यंत समर्थपणे पार पाडली. तेव्हा माईंच्या मागे त्यांचे वडिल डॉ. शरदचंद्र आंबेगांवकर व आई सौ. उषा आंबेगांवकर खंबीरपणे उभे होते.

आपल्याला शीतल छाया देणारा वृक्ष प्रखर सूर्यकिरणांचा दाह सहन करीत असतो. ह्याची जाणीवही आपल्याला कधी होत नाही. त्याचप्रमाणे सद्गुरु कृपेचा छोयेत हजारो, लाखो जण बसतात. मात्र, आपलाला छाया देणाऱ्या वृक्षाची प्रत्येक शाखा माईंच्या रूपात प्रखर दाह सहन करते.